Wielu z nas może poczuć to na własnej skórze. Jeśli długi czas nie widziałeś się ze swoją rodziną, czy przyjaciółmi, możesz czuć się nieco dziwnie.
DUŻE RÓŻNICE: Niektórzy z nas potrzebują bardzo mało kontaktów społecznych i nadal nie czują się samotni. W wypadku innych osób jest zupełnie odwrotnie.
Samotność.
Uczucie, które wpływa na nasze zdrowie zarówno psychiczne, jak i fizyczne i pozbawia nas lat życia. Ponadto badacze uważają, że samotność zwiększa ryzyko rozwoju demencji, której przyczyną jest choroba Alzheimera.
W chwili obecnej kanadyjscy naukowcy uważają również, że samotność może zmienić nasz sposób myślenia oraz używania mózgu.
Czy samo uczucie naprawdę może to wszystko zrobić?
Emocje, które zmieniają umysł
Nasz gatunek jest zdefiniowany jako stworzenia ultraspołeczne. Wielu z nas czuje się dobrze, rozwija się i stawia czoła wyzwaniom, gdy obcujemy z innymi. Ta zależność była dla nas ważna od samego początku i jest nadal.
Ale bycie samemu to nie jest to samo, co bycie samotnym. To właśnie poczucieosamotnienia może być dla nas szkodliwe, a kanadyjscy naukowcy przyjrzeli się temu dokładniej.
Porównali obrazy mózgów samotnych i nie-samotnych ludzi w wieku od 40 do 69 lat.
Uczestnicy badania sami deklarowali czy czują się samotni, czy też nie.
-To badanie rzuca bardzo ciekawe światło na różnice w mózgu między dwiema grupami – mówi profesor Ole Andreassen.
Pracuje on w Norweskim Centrum Badań nad Zaburzeniami Psychicznymi na Uniwersytecie w Oslo.
W DŁUŻSZYM OKRESIE CZASOWYM: Badanie to dotyczyło mózgów ludzi, który czują się samotni prawie zawsze, nie osób które czuję się samotne przez krótki okres czasu.
Więcej wspomnień
W badaniu opublikowanym w czasopiśmie Nature, naukowcy odkryli różnice w strukturze mózgu i układzie nerwowym osób samotnych.
Andreassen uważa, iż jedno z ustaleń jest szczególnie interesujące.
-Może się wydawać, że osoby samotne mają silniejsze połączenia w sieci spoczynkowej mózgu.
Jest to obszar mózgu, który jest zaangażowany, gdy pozwalamy naszym umysłom wędrować swobodnie, marzyć i planować z pewnym wyprzedzeniem. Obszar ten jest również aktywny, gdy myślimy o innych ludziach.
Badania sugerują, że sieć spoczynku jest bardziej aktywna u osób samotnych.
Według naukowców może to prowadzić do tego, że osoby samotne częściej wspominają i fantazjują, wypełniając tym samym społeczną pustkę, którą doświadczają.
WIELU DOTKNIĘTYCH: Badacze uważają, że jeśli zrozumiemy jak samotność wpływa na nasz mózg, możemy poprawić radzenie sobie z tym. Według SSB (Norweski Urząd Statystyczny) w Norwegii około 16% ludzi cierpi z powodu samotności.
– Jest to ciekawe, ale nie jest jasne, jaka jest przyczyna lub skutek. Możliwe, że zmiany w mózgu odzwierciedlają rodzaj próby uporania się z uczuciem samotności – mówi profesor.
Naukowcy odkryli także, że więcej obszarów w sieci spoczynkowej ma większą objętość w mózgu u osób samotnych, niż u osób nie będących samotnymi.
– Może to być powiązane z tym, iż sieć spoczynkowa jest aktywizowana częściej. Tym samym powiększa się ona u osób samotnych. Jednak jest to nie do końca pewne – mówi Andreassen.
– Samotność nie jest niczym nowym.
Linn Rødevand z Uniwersytetu w Oslo bada samotność mającą wpływ na poważne zaburzenia psychiczne i choroby układu krążenia.
Według niej badania te są obecnie bardzo istotne. Obostrzenia i wytyczne związane z pandemią koronawirusa mogą warunkować poczucie samotności większej liczby osób, zwłaszcza młodych.
Jednak autorka badań nie wierzy, że samotność jest nowym zjawiskiem dla ludzi.
– Samotność prawdopodobnie rozwinęła się jako sygnał motywujący ludzi do poszukiwania kontaktów społecznych i komunikowania się ze sobą. Nawiązanie kontaktów społecznych ma kluczowe znaczenie dla naszego przetrwania i transmisji genetycznej.
Dlatego uważa ona, że samotność sama w sobie może być użytecznym punktem wyjścia, który pomaga nam w byciu częścią stada. Dodaje, że tylko wtedy, gdy z czasem czujemy się samotni, staje się to problemem.
Kanadyjscy naukowcy uważają, że jeśli zrozumiemy jak samotność wpływa na mózg, możemy wtedy opracować lepsze metody lecznicze. Między innymi może to nam pomóc w zapobieganiu chorobom neurologicznym.
NRK.NO
Autor: Kaja Kristin Ness, Journalist
tłumaczył: Maciej Labuda